සෙබළානනේ ඔබ මැරුනා නොවේ, කුසුමක් වෙලා ඔබ පිපුනා ලයේ.............

පොඩ්ඩා මේ දවස් ටිකේ නිදහසේ සතුට සැමරුවා යළුවනේ, ඒකයි එන්න බැරිඋනේ අද තමයි පළා මල්ලට ගොඩ වැදුනේ
ආයුබෝවන්ඩ.........

ඔන්න ඉතින් අපේ කොල්ලො ටික දෙය්යනේ කියලා යුද්දෙ ඉවර කරලා දුන්නා.

අපි උපන් දා ඉඳලා තිබ්බ මේ කාළකණ්ණි යුද්දෙ ඉවර උන එක ගැන නම් කියන්න වචන නෑ... සන්තොසේ බෑ අප්පා........
ඒ සතුට වෙනුවෙන් අපි කිරිබත් කෑවා, රතිඤ්ඤා පත්තුකලා, කොඩි දැම්මා, පෙලපාලි ගියා. ඒත් අපේ වැඩ කොටස කරන්න තියෙන්නෙ දැන් තමයි.
අපේ උදාර රණවිරුවෝ අපෙ මව් බිමට නිදහස ගෙනත් දුන්නා. අපි දැන් අපේ මව් බිම දියුනු කරන්න, සංවර්ධනය කරන්න අපේ යුතුම් කොටස ඉටුකරන්න ඕනේ යාළුවනේ

යුද්දය නිසා අසරණ වුන කොටසක් ඉන්නවා, අපේ රටේ නිදහස වෙනුවෙන් තමන්ගෙ, පුතා දුව හමුදාවට භාරදුන්න උදාර අම්මලා, තාත්තලා කොටසක් ඉන්නවා, අපට නිදහස් රටක් ඉතිරි කරන්නට, අත් පා ඇස් හිස් අහිමි කරගත්ත අපේ ම ආදරණීය සහෝදර සහෝදරියන් පිරිසක් ඉන්නවා. යුද්දය නිසා තම ආදරණීය සැමියා අහිමි වුනු බිරින්දෑවරුන් ,ආදරණීය මව් පියන් අහිමි වුනු දූ දරුවන් අපි අපේ යුතුකම් කොටස ජාතියක් විදිහට ඒ අය වෙනුවෙන් අනිවාර්යයෙන් ම ඉටුකල යුතුයි.

අපට රටක් ඉතිරි කරන්නට තම ජීවිතය පවා අහිමි කරගත් අපේ උදාර රණවිරුවන්, උදාර සෙන්පතියන් අපට කිසි විටෙකවත් අමතක කරන්න බෑ,
බිමට කෙල ගහන්න එපා යලුවනේ. මේක අපේ උදාර විරුවන් මිහිදන් කරපු පොළොව.
දවසකට විනාඩියක් වත් අපි ඒ උදාර විරුවන් සිහිකරමු. අමතක කරන්න එපා! අපි නිදහසේ හුස්ම ගන්න වාරයක් වාරයක් පාසා ම අපි ඔවුන්ට ණය ගැතියි.

අපේ රටේ නිදහස් අධ්‍යාපනයෙන් ඉගෙන ගෙන දන් පිට රටට තමන්ගෙ සේවය ලබාදෙන
ලාංකිකයන්ගෙන් මං මේ අදරණීය ඉල්ලීම කරන්නෙ. මහත්වරුනේ අපි දැන් අපේ මව්බිමේ
දියුනුව වෙනුවෙන් අත්වැල් බැදගනිමු. එන්න අපේ මව්බිමට. අපට දැන් අපේ ම නිදහස් රට
ක් තියෙනවා. අපි අපේ මුතු ඇටය ඔප මට්ටම් කරමු. නැවතත් ලොවින් උතුම් රට අපෙ මව්
රට කියලා අඩම්බරයෙන් කියන්න පුලුවන් රටක් ගොඩනගමු.

මැදපෙරදිග සේවය කරන ආදරණීය අම්මෙ, අක්කේ, අපි දැන් අපේ රටට එමු, මෙහෙ තේ ගස් ටිකක් වවමු, අපේ රබර් ගස්ටික සුද්ද කරලා ගමු, කුඹුරු ටික ආයෙත් අස්වද්දමු. අපේ ශ්‍රමය රට ඕනේ වෙලාවක් මේක.
අපි අපේ රටේ ඇදුම් මහමු, අපි ඒවා අපනයනය කරමු.
යුද්දය ගැන විවිධ මතිමතාන්තර තිබුනා, සංවාද තිබුනා, නමුත් දැන් යුද්දය ඉවරයි දෙය්යනේ, තවත් වචන හරඹ කරලා වැඩක් නෑ අපි එකතුවෙලා අපෙ රට ගොඩනගමු.


මගේ මව්බිම, ශ්‍රි ලංකා මාතවට ජයවේවා !

කවුද කඩුවෙල ඉන්නෙ?

දන්නවද?
කඩුවෙලට නම හැදුනෙ කොහොමද කියලා. දන්නෙ නැත්නම් මෙන්න දැනගන්න .
ඔන්න ඉස්සර රාජසිංහ රජ්ජුරුවො ඔය දැන් කඩුවෙල කියන පැත්තෙන් යනකොට. රජතුමාට පොඩි ශාරීරික අවශ්‍යතවයක් ඇති උනාලු. රජතුමා ඉතින් එයාගෙ සේනාවට පොඩ්ඩක් නවතින්න කියලා . කැලේ පැත්තට ගියා තමන්ගෙ වැඩේ කරගන්න.
අම්මටහුඩු රජ්ජුරුවො කැලේට යනකොට රජ්ජුරුවන්ට පෑගුනා ...................................................................
කඩුවක් නිකං ම නිකං කඩුවක් නෙවෙයි රත්තරන් කඩුවක් රජ්ජුරුවන්ට කෑගැස්සුනා.
රජතුමා කඩුව අතට අරගෙන හොදට අතගාලා බලලා. "කඩුව එළ" කිව්ව.
එදා ඉදන් තමයි ඔය පැත්තට කඩුවෙල කියන්නෙ.

අපටමයි වෙන්නෙ

අනාත සාගරේ.....
කතන්දරයක් තියෙනවා අදත් කියන්න.
අනේ මන්දා මේක කියන එක හරිද කියලත් එත් ඉතින් ඕනේ කජුගහක් යටින් යන්න කියලා මං කියලා දානවා අප්පා.
පොඩ්ඩගෙ යාළුවෙක් ඉන්නවා උගෙ නම කියන එක හරි නෑනෙ
මූ මොන නැකතකින් ඉපදිලාද මන්දා. පොඩි ළමයින්ට පුදුම ආසාවක් තියෙන්නෙ.
කොහේ හරි පොඩි එකෙක් දක්කොත් මූට ඇතිවෙනවා දරුදුක මේක කොහෙන් ආපු දරු සෙනෙහසක් ද දන්නෑ.

දවසක් බස් එකකට නැග්ග ගමන් දැක්ක අම්මා කෙනෙක් ඉන්නවා පොඩි ළමයෙකුත් තියාගෙන. මූ ටක් ගාලා පැන්න එතනට. දන් ඉතින් පොඩි එකාට එක එක ඒවා කරනවා. මූ දන්නෙත් නෑ ඌ බස් එකට ම ජෝකර් වෙලා. පොඩි එකාටත් මාර happy බබාගෙ අම්මගෙනුත් අවුලක් නෑ ඔහොම ටිකක් දුර යනකොට. මේකා පොඩි එකාට ලං වෙලා නහය එහෙම අතගාලා තාත්තගෙ වගේමයි නහය කියලා, ඊට එහා පැත්තෙන් වාඩි වෙලා හිටපු මනුස්සයා දිහා බැලුවා. මිනිහටත් හිනා. වැඩේ වැරදුනා බබගේ අම්මට යකා නැග්ගා."ඕයි මේ මගෙ මනුස්සයා නෙවෙයි" කියගෙන අරූගෙ ඇගට කඩා පැන්නා. මිනිහටත් ඉතින් කරකියාගන්න දෙයක් නැති උනා. පොළොව පලාගෙන යන්න හිතෙන්න ඇති. ඒත් ඉතින් මොනවා කරන්නද? නෝන්ඩිය විඳගෙන ම සෙනග අතරින් නොපෙනී ගියාලු.

මොනවා උනත් මිනිහා විවෘත මනුස්සයා. අපට ඇවිදින් සින්ඩිය කිව්වනෙ. ඔන්න ඉතින් හුදී ජන(බහු ජන, මහ ජන,ආදී වශයෙන් වූ ) පහන් සංවේග උදෙසා මං මෙසේ පලකර සිටිනවා.

මාධ්‍ය සහ සදාචාරය

අපි කතා කරමු.

market කරන හැම දේකටම Value එකක් තියෙනව ද?

මාධ්‍යක වගකීම හැම දෙයක් ම market කිරීමද?

පොඩ්ඩාට වෙච්චි ඇබැද්දිය.

හවස 5 වෙනකල් ඇඟිලි ගැන ගැන ඉන්නකොට දන්නෙම නැතුව නින්ද ගියා.
වැඩකරන තැන නිදාගන්න එක මොනතරම් අශෝභන ක්‍රියාවක් ද කියලා මට තේරුනේ කට්ටියම වටවෙලා කැමරා ෆෝන් දික්කරගෙන ඉන්නකොටයි.

එක නෙවෙයි කතාව. ඔය විදිහට ගෙවුනු දවසේ අසුන්දර මතකයන් පොදි බැඳගෙන දෙයියනේ කියලා නැග්ගා බස් එකකට ගෙදර යන්න හිතගෙන. නැග්ග විතරයි දෙයියෙක් පන්නගෙන ඇවිත් ගැහුවා රිදෙන්න කණේ පාරක්.(ඔය කිව්වෙ බස් එකේ හොඳ සීට් එකක් තිබුනා කියන එකනෙ ).
පොඩ්ඩා පැන්න ගමන් මුල්ලට ගියා හොද ඇලට් එකක් දාගෙන යන්න. අම්මපා ගෙදර ඇඳට වඩා හොඳට නින්ද ගියා. හීනෙන්ද කොහෙද ටිකට් 1ත් අරගෙන තිබුනා. බස් 1ත් ඉතින් දැන් ගොඩාක් දුර ඇවිල්ලා.
පොඩ්ඩාට නිකමට වගේ නැගිටලා වටපිට බලන්න හිතුනා. පොඩි කිචි කිචි... සද්දෙකුත් එනවා බස් එකෙන්.
ඉතින් දැන් නැගිටලා බලන්නම හිතෙනවා. හිතට දහිරිය අරගෙන බැලුවා වටපිට බහුතරයක් පොඩ්ඩා දිහා බලගෙන හීනියට හිනා වෙනවා. පොඩ්ඩා දැන් ටිකක් ජනප්‍රියයි නෙ.

පොඩ්ඩාට දැන් හරි ආඩම්බරයි. !

පොඩ්ඩ, මහවැලියෙ ඉඩම් හම්බවුනු ඳඹානෙ වැද්දෙක් වගේ ප්‍රීතියෙන් ඉපිලුනා.
පොඩ්ඩට උඩ පනින්න හිතුනා, ඒත් උඩ පනින අතරෙ කවුරු හරි සීට් 1ට විද්දොත් කියලා පොඩ්ඩා හැමෝටම හදවතින් ම නැගුනු මද සිනහවකින් සංග්‍රහ කලා.

කවුළුවෙන් පිටත බලන්න හදනකොටයි දැක්කෙ.

මළ හත්තිලව්වයි ! $ $ $ $
පොඩ්ඩගෙ ඇස් වලින් $ විසි උනා.
පොඩ්ඩ නිදාගෙන හිටපු තැන වීදුරුවෙ ගෑනු ළමයෙක්ගෙ ලොකු පොටෝ එකක් අලවලා පොඩ්ඩ නිදාගෙන තියෙන්නෙ අර ගෑනු ළමයගෙ මූණ ට හේත්තු වෙලා.
(Dialog ගිහින් එනකං කියලා Add 1ක් තියෙන්නේ එකේ ඉන්න ගෑණු ළමයා තමා වීදුරුවෙ අලවලා තිබුනේ )

මේකද අහිමානය ?

Loving Star දන්නවනේ රන් වෑහෙන නාලිකාවෙ(ස්වර්ණවාහිනියෙ ) යන්නෙ.
මගෙ පූරුවෙ කරුමෙකට දවසක් මේ නරිනාඩගම බලන්න සිද්ද වුනා.
තුහ්. නොදකින් හිරිකිතේ බෑ.

ස්වර්ණවාහිනිය කියන්නෙ අපි ගොඩක් කැමැත්තෙන් බලපු ඒ වගේ ම රටට හොඳ දෙයක් පෙන්නපු නාලිකාවක්.
ඒත් දැන් මේ මොනවද වෙන්නෙ.
කාලයක් කියල 1ක් පෙන්නුවා ඒකෙ රඟපාපු(රඟපෑමක් නෙවෙ දඟලපු )නළු බට්ටො තාමත් town වල කෙල්ලො බිලීබානව ඒ බොලඳ talk ම දදා. කොහොම හරි ඒ දහජරාව ඉවර උනාම පටන් ගත්තා ගෞතමී කියලා තව කුණුහරුපයක්. එකත් ඉවරයිනෙ(ඒව ගැන කතාකරන්න ගියොත් අද වෙන දෙයක් ලියන්න බැරිවෙයි )

සින්දු කියන්න දක්ෂයො, නටන්න දක්ෂයො තෝරන තරඟ තිබ්බට කමක් නෑ කියමුකො(හැකියාව market කලාට කමක් නෑ ඇඟ විකුනන්නෙ නැතුව ) අවුරුදු 18,20 කෙල්ලො ගෙන්නගෙන උන්ට පොඩි රෙදි කෑලි ටිකක් අන්දලා(නිරුවත් market කරන්න පුලුවන් උනාට TV 1කේ පෙන්නන්න බෑනෙ )
මේක අගේ කරන්න ඉන්නෙත් ලංකාවෙ ජන(අ )ප්‍රිය යැයි කියාගන්න අය (එයාලගෙ තරමත් දන්නො දනිති).
මෙවා කරන්නෙ විකුනන්න විතරම ද? මට නම් තේරෙන්නෙ මේවා කරන්නෙ අපේ සංස්කෘතිය විනාශ කරන්න. අපේ කෙල්ලන්ගෙ විළිබිය නැතිකරන්න. තරුණ කොල්ලො කෙල්ලො මෝල් කරලා උන්ට උන් හිටි තැන් නැතිකරලා දාන්න කරන වැඩක් මේක.
ඉස්සර ඉඳන් ම ස්වරණවාහිනියෙ බොහොම හොඳ කතා ගියා අපි හරි ආසාවෙන් ඒව බැලුවා. අපි බොහොම ගරු කරන කෙනෙක් තමා හේම නලින් මහත්තයා මං හිතන්නෙ එතුමාත් තාම ස්වරණවාහිනියෙ ඉන්නවා. මේ වගේ තුට්ටු දෙකෙ වැඩසටහන් වලට අනුමැතිය දෙන්නෙ ස්වරණවාහිනියට සල්ලි නැති නිසාද?
සල්ලි නැත්නම් නම්බුපිට ඕක වහලා දාලා, පුලුවන් කාලෙක පටන් ගමු. නැත්නම් කරන්න පුලුවන් කෙනෙකුට දීලා. ගෙදර යන එක හොදයි නේද කුනුහරුප පෙන්නලා අපේ සංස්කෘතිය කනවට වඩා.
මේවට සල්ලි වියදම් කරන්නෙ සිංහලයෙක් නම් වෙන්න බෑ. කොහේ හරි ඉඳගෙන අපේ සංස්කෘතිය විනාශ කරන්න හදන දෙමළෙක් තමා ඕවට සල්ලි වියදම් කරන්නෙ.
මේ බලපෑම ස්වර්ණ්වාහිනියට විතරක් තියෙන 1ක් නෙවෙයි. මේක හැම 1කට ම තියෙනවා. අපේ රට, අපේ සංස්කෘතිය කන්න බලාගෙන ඉන්න උන් ඒ වෙනුවෙන් ඇති තරම් වියදම් කරන්න සැදී පැහැදී ඉන්නවා. අපි දන් වත් තෙරුම් ගන්න ඔනේ මේව කරන්නේ අපට ආදරෙට ද? කියලා.
සංගක්කාර Air Tel, Add 1ක හිට්යා කියලා රට පුරාම කැලෑපත්තර ගහපු අපේ අය අපේ ඔලුවට ගහනකොට සද්ද නෑ. අපි මුලා වෙලාද? නැත්නම් , අපට ඒ ගැන ගානක් නැද්ද?

ශ්‍රි ලාංකේය අභිමානය කියලා මෙහෙම දේවල් කරන 1 හරිද මන් අහන්නෙ . කතා කරනවා නම් තව බොහෝ දේ තියෙනවා.ඒත් මට මේ මතෘකාව ගැන තව කතාකරන්න හිරිකිතයි.
(P) ප්‍රභකරන් අපට ගැහුවෙ phisically . ඒත් (M)මහරාජා ගහන්නෙ Mentally අපි ඒ ගැනත් දවසක කතා කරමු.


මෙකත් බලන්නකො........ ටිකක් cool වෙන්න.

කපුටු මොලේ

වෙසක් 1ත් ලඟයි නෙ ඊට කලින් බොරු ටික ඔක්කොම කියලා දාන්න ඔනෙ කියලා පොඩ්ඩ කල්පනා කලා.
අද කියන්නෙ කපුටා සහ කේජු කෑල්ල (රතුතරුව ගේ ඉල්ලීම පරිදි )

මෙක නම් පරණ කතාවක් ඒත් කමක් නෑ අහලා බලන්නකෝ.
දවසක් කපුටෙක් කේජු කෑල්ලකුත් අරගෙන ගහක් උඩට ගියා වට පිට බලබලා කන්න කියලා හැදුවා විතරයි.
ඔතනට ආවා නැහැදිච්ච නරියෙක්
කපුටා නරියට වඩා කපටියි කපුටා දැනගත්තා
නරිය එන්නෙ කේජු කෑල්ලට කෙලින්න තමා කියලා.

නරියා: කපුටෝ ඔයා හරි ලස්සනයි.
නරියා:ඔයා ඇපල් මලක් වගේ
නරියා:ඔයත් ලස්සනයි ගේත් ලස්සනයි.
නරියා: හිත ඇදීලා යනවා

නරියා ඔහොම කියාගෙන කියාගෙන යනවා ඔන්න ඉතින් කපුටත් කෙජු කෑල්ල හොටේ තද කරගෙන අහගෙන ඉන්නවා.

නරියා: කපුටො උඹ මේ තරම් ලස්සන නම් උඹේ කටහඬ කොච්චර ලස්සන ඇද්ද?
අනේ ඔය ලස්සන කට ඇරලා සින්දුවක් කියන්නකෝ මට අහගෙන ඉන්න.
ඔන්න දැන් කපුටටත් මල නරියා ඇවිල්ල වාත වෙනවා.

කපුටා කිව්වා "අපි ඔය බොරු වලට රැවටෙන්නෙ නෑ මෝඩ නරියෝ ඕවට අහු උනේ ඉස්සර කපුටො"

නරියා කපුටාගෙ කටින් ගිලිහුනු කෙජු කැල්ල කෑදරෙන් ඩැහැගෙන යන්න ගියා.....
plan කරගෙන වැඩ කරනකොටත් වරදින්න ඉඩ කඩ තියෙනවා ඒ නිසා කල්පනාවෙන් සිහිබුද්ධියෙන් වැඩ කරන්න ඕනෙ

ටාසන් බාප්පාගේ ආරක්ෂාව

අද කතාව ලියනා තුරු මේක බලා සැනසෙන්න.........

ඊයේ හවස බස් 1කෙ යනකොට ටාසන් බාප්පාව හම්බ උනා. සමහර විට මේ කතාව ඔයාල දන්නවත් ඇති.
කමක් නෑ නොදන්න අයට දැනගන්නත් එක්ක කියන්නම් කෝ.

ටාසන් බාප්පා රජ වෙලා.
ඔන්න ඉතින් ආරක්ෂාව ගැන බොහොම සැලකිලිමත් ආරක්ෂාව පිළිබඳව වෙනම ඇමති කෙනෙකුත් පත් කරලා තියෙන්නෙ.

මේ කතාව රජතුමා සහ ඇමතියා අතර සිදුවුන කතාවක්.

රජු(ඒ කියන්නෙ ටාසන් බාප්පා): මහ ඇමතිය, මගේ ආරක්ෂාව පිළිබඳව දැන් හොදට සැලකිලිමත්
වෙන්න ඕනෙ. විශේෂයෙන් ම පුපුරන ද්‍රව්‍ය පිළිබඳව.
මහ ඇමති : එසේ ය මහ රජ.
රජු : එසේය කියලා හරියන්නෑ. මගෙ ලඟට එන හැම කෙනෙක් ම හොඳින් පරීක්ෂා කරන්න
ඕනෙ පුපුරන ද්‍රව්‍ය ලඟ තබාගෙන අහුවුනොත් වහාම අල්ලා සිර කරනු.
මහ ඇමති : එහෙම කරන 1ක හරිද රජතුමනි
රජු :නැතුව මාව මරන්න එන එවුන් අල්ලගෙන හුරතල් කරන්නද යකෝ කියන්නෙ

ඔන්න ඉතින් දවසක් විදේශ රාජ්‍යක ප්‍රභූ කෙනෙක් එනවා පවුලේ කට්ටිය ම එක්ක රජතුමාව බැහැදකින්න.
රජතුමා බලාගෙන ඉන්නවා උන් ටික එනකල් ඒත් නෑ. මහ ඇමතියා උන්ව අල්ලලා හිර කරලා.
රජතුමාට මල පැනලා මහ ඇමතිට කතාකරලා අහනවා

රජු :මහ ඇමති කෝ අර මාව බැහැදකින්න ආව නියොජිතයා
ඇමති : රජතුමනි මන් උන්ව අල්ලලා හිරකලා
රජු :ඒ මොකද?
මහ ඇමති : රජතුමනි උන් ලඟ පුපුරන දව්‍ය තිබුනා.
රජු : මොනව! පුපුරන දව්‍ය.
මහ ඇමති : ඔව් රජතුමනි.
රජු : මොනවද? මොනවද? තිබුන පුපුරන දව්‍ය.
මහ ඇමති : රජතුමනි මහ සුද්දි අතේ තිබුනා අබ මල්ලක්
මහ සුද්ද අතේ තිබුනා පොරි මල්ලක්
ඇයි පොඩි සුදු පැටියා ලඟ තිබුනා ලොකු බැලුමක්
ඇයි රජතුමනි ඒ ඔක්කොම පුපුරන ද්‍රව්‍යනෙ
රජු : මල හත්තිලව්වේ.
මට නම් එපා......... වෙලා තියෙන්නෙ.

රා කළයට කිව්ව කවිය

මේක පොඩ්ඩාගෙ සීයලගෙ කාලෙ කතාවක් ,
ඒ කාලේ පොඩ්ඩගෙ ගමේ හිටියා මාටිං කියලා පොරක්
මිනිහා තමයි ගමට ම රා බෙදන්නෙ.
මේකයි කතාව. මිනිහා දවසක් හැන්දෑවක පැලට වෙලා ඉන්න ගමන් මෙහෙම කවියක් කියනවලු

මලක් තියෙන බව ඇවිදින් කිව්වෙ උඹයි
මල තලලා රා ගෙනැවිත් දුන්නෙ මමයි
රා මුට්ටියට වග කිව්වෙත් අපි දෙන්නයි
මටත් හොරෙන් කරපු වැඩේ හරිම කැතයි.....

ගහ වෙළුවෙත් මල තැලුවෙත් මං තනිවයි
රා බිව්වෙත් කවි කිව්වෙත් උඹ එක්කයි
මං නැති වෙලේ ගහ බඩ ගෑ එක වැරදියි
මටත් හොරෙන් රා බිව් එක හිතට දුකයි...

මේකට ලැබුනු පිළිතුරු කවිය ලඟදීම බලාපොරොත්තුවන්න........

පොඩ්ඩාට සිද්ද වෙච්චි දේවල්........

අද පොඩ්ඩාගෙ පළා මල්ලට එකතු කරන්නේ පොඩ්ඩගේ ම අත්දැකීමක්

පොඩ්ඩා ගමේ ඉන්න කාලේ මළ ගෙදරක්, බණ ගෙදරක්, එහෙම අතරින්නෙ නෑ
දවසක් පොඩ්ඩා ගමේ මළ ගෙදරක යාළුවෝ සෙට් 1ත් එක්ක නයිට ගහන්න සෙට් උනා.
මළ ගෙවල් වල රෑ වෙනකොට ඉතින් තේ 1ක් බිස්කට් 1ක් එහෙම දෙනවනේ
ඔන්න රෑ 12ත් පහු උනා තේ 1ක් වත් නැහැ දැන් කට්ටියට නිදිත් මතයි
ඒත් ඉතින් යුතුකම ඉටු කරන්නත් ඔනෙ නේ. කට්ටිය දිගටම ඕමි ගගහා ඉන්නවා, දන් බඩත් ගිනියි. බඩගින්නට ම ද කොහෙද කට්ටියට ගණ දෙවි නුවණ පහල උනා. ලඟ පාත තියෙන වත්තකින් මඤ්ඤොක්කා(මේක ටයිප් කරගන්න මන් මාර ගේමක් දුන්නෙ ) උදුරන්න කතා උනා. මඤ්ඤොක්කා පුච්චලා ගත්තහම මරු ටේස්ට් 1 නෙ ඉතින්.

පොඩ්ඩා ඉතින් සුපුරුදු පරිදි පෙරමුණ ගත්තා පොඩ්ඩා කට්ටියම එකතු කරලා කොටස් 3කට බෙදුවා. කට්ටියක් මඤ්ඤොක්කා ගැලවීමේ කණ්ඩායම, කට්ටියක් දර හොයන්න, අනිත් කණ්ඩායම ඔත්තු බලන්න.
ඔන්න ඉතින් මේ වෙනකොට වෙලාව පාන්දර 3ට විතර ඇති කට්ටිය විසිර ගියා තම තමන්ගේ රජකාරි සඳහා. සීමිත ම කණ්ඩායම හිටියේ පොඩ්ඩාට ඒ කියන්නෙ මඤ්ඤොක්කා ගැලවීමේ කණ්ඩායමට.
හොඳම සිද්දිය උනෙත් මේ කට්ටියට තමයි

ඔත්තු බලන කට්ටිය මග තියලා පොඩ්ඩා වැඩේට බැස්සා තව දෙන්නෙකුත් එක්ක හැබැයි මේ කටයුතුවලදී හඳුන් කූරක් වත් පත්තු කරන්න තහනම්, අඳුරේ ම තමයි මෙහෙයුම දියත් කරන්න උනේ. පොඩ්ඩා ඉතින් අදුරේ අත පත ගාලා කටු කම්බි වැටෙන් පැනගත්තා. දැන් ඉතින් හෙමින් හෙමින් ගහ මුල හාරනවා. තව එකෙක් ගහ උඩට අදිනව පොඩි පොඩි අල 2ක් විතර ගලවනකොට පොඩ්ඩට අහු උනා ටිකක් ලොකු ගහක් පොඩ්ඩ එකෙක්ගෙ කණට කරලා කිව්ව මේක නම් එළ කියලා. මේ ගහ ගලවගත්තා නම්, ඔක්කොටම ඇති කියලා මාර ගේමක් දෙනවා ගහ ගලවන්න.

වැඩේ හිතන තරම් ලේසිත් නෑ ලොකු අලයක් තියෙනව වගේ.දන් එළියත් වැටීගෙන එනවා. ඔත්තු බලන්නන්ගෙන් නියෝගයක් ආව දැන් වැඩෙ නතර කරලා හාරපු අල ටිකත් අරගෙන එන්න කියලා කොහෙද ඉතින් හොදම අලේ හාරගන්න බැරි උනනේ කිය කිය කට්ටියම අවිත් ලද දෙයින් සතුටු උනා.

උදේ කට්ටිය ගෙදර යන ගමන් බැලුවා නිකමට වගේ රෑ හාරපු මඤ්ඤොක්කා ගහ දිහා........ අම්මටහුඩු.................
කට්ටිය ම රෑ පණ දාගෙන, පස් කාගෙන හරලා තියෙන්නෙ වැටට හිටවපු ලාඩප්පා ගහක්(සමහරු මේවට කියන්නෙ වැටමාර කියලා) ලාඩප්පා වල කොයින්ද ඉතින් අල.

පොඩ්ඩා ගේ සමාව අයැදීම

පොඩ්ඩ මේ දවස් ටිකේ ටිකක් අසනීප වෙලා හිටියේ
ඒකයි පොඩ්ඩට Blog ලියන්න බැරි උනේ
දන් නම් පොඩ්ඩට සනීපයි.
සමා වෙන්න යාළුවනේ මේ දවස් ටිකේ අවේ නැතුවට.

ඉබ්බාගේ කථා වස්තුව

ඉබ්බා අහසින් ගිය කතාව දන්නව නෙ.

ඒක නෙවෙයි මේ...
මේ ඉබ්බා මෝඩ ඉබ්බෙක් නෙවෙයි (කොළඹ ඉබ්බෙක් නෙ ඉතින්).
දවසක් ඉබ්බට ගමනක් යන්න ඕනෙ වෙලා කොක් රාලගෙ කැබ් සර්විස්
1ට කෝල් 1ක් දීලා එන්න කිව්ව.

ඔන්න ඉතින් කොක්කු දෙන්න පුරුදු විදිහට ම
කෝටුවක් අරගෙන දෙපැත්තෙන් අල්ලගෙන ඉබ්බට මැද්දෙන්
එල්ලෙන්න කියල අරගෙන යනවා.

ඔන්න ඉතින් ඉබ්බගේ කරුමෙට ඔය යන පාරෙ තිබුනා ඉස්කෝලයක් ;
ඉබ්බ හොඳට හිතට ගත්ත කොල්ලො මොනව කිව්වත් මම නං
කටක් ඇරලා වචනයක් කියන්නෙ නෑ නෑ මයි කියල.

ඔන්න ඉතින් ඉස්කොලේ හිටපු කොල්ලෝ ටික දැක්කා ඉබ්බෙක් උඩින් යනවා (කොළඹ ඉස්කෝලයක් නෙ ඉතින්) කොල්ලො ටික හූ තියන්න ගත්තා .
ඉබ්බා සද්ද නෑ....
කොකාට දැන් මල පැනලා ඉබ්බා සද්ද නැතුව ඉන්නවා මුන් හූ කියනව කියලා
කොකා බනින්න පටන් ගත්ත...

මාර සීන් 1ක...
කොකාට කෝටුව අතෑරුනා දැන් එක කොකෙක් බනිනවා
අනිකයි ඉබ්බයි දෙන්නම පහලට වැටෙනවා.

කොකා බැනලා ඉවරවෙලා බැලුවා.
අම්මටහුඩු.
අරුන් දෙන්න වැටෙනවා පහලට.
ටක් ගාලා ගිහිල්ල කොහොම හරි කොටුව අල්ලගත්තා
ඉබ්බත් හොදට ම භීත වෙල හිටියෙ
දන් ඉබ්බට මාර ෆිට්.

ඉබ්බා කොකා දිහා ආදරෙන් බලලා thank you කිව්වා.

ඒ ඉබ්බගෙ තුන් මාසේ දානේ තිබුනේ ගිය සතියේ.

පොඩ්ඩ ගිය සතියෙ අම්මට යැව්ව ලියුම

ආදරණීය අම්මේ
මට අම්මව මතක් උනා...

අම්මේ මං දැන් කොළඹ ඇවිත් අවුරුදු 2ක් විතර වෙනව නෙ
මේ අවුරුදු 2ට මං ජීවිතේ ගැන, මිනිස්සු ගැන ගොඩාක් දෙවල්
දැනගත්තා වෙලාවකට මේ ඔක්කොම දමල ගහල
ගෙදර ඇවිත් ඉන්න මට හිතෙනව අම්මෙ.

දවසක් මං බස් 1ට නගින්න ඇවිදගෙන යනකොට
දැක්ක පොඩි ළමයෙක් පාර අයිනෙ බත් පාර්සලයක් ලෙහගෙන
කනවා. නිල් පාට කලිසමකුයි, සුදු කමිසෙකුයි
ඇඳගෙන හිටිය නිසා මං හිත්තන්නෙ ඒ ළමයා තාම ඉස්කොලේ යනවා

එතකොට වෙලාව හවස 5.30ට විතර ඇති
ඒ ළමය කාලා ඉවර වෙනකල් එයගෙ අම්මා ලමයගෙ ඔළුව අතගානවා
ඒ අම්මගෙ ඇස් දෙක පේන්නෙ නෑ.
මං හිතන්නෙ ඒ අම්ම උදේ ඉදන් මිනිස්සුන්ට අත පාලා
හොයාගන්න සල්ලි වලින් වෙන්න ඇති පුතාට කෑම 1ක් අරන් දෙන්න ඇත්තෙ.

ඒ දරුවා කවදා හරි ලොකු උනාම ඒ අම්මට සලකයි
අපේ අම්මත් මාව ලොකු මහත් කරන්න කොච්චර දුක් විදල ඇද්ද
හොද වාහන වල යන ලොකු ගෙවල් හදාගෙන ඉන්න ගොඩක් මිනිස්සුන්ගෙ
දෙමව්පියො ඉන්නෙ මහලු මඩම් වල. ඇයි අම්මෙ දරුවො ලොකුමහත්
වෙනකොට තමන්ගෙ දෙමව්පියො අමතක වෙන්නෙ.

අපි අද මෙහෙම ඉන්නෙ අපේ දෙමව්පියො නිසා කියලා අද ගොඩක් දෙනාට මතක නෑ අම්මෙ.
අම්මයි තාත්තයි අපට වෙන මොනවා නොදුන්නත් අපට ජීවිතේ
දුන්නනෙ අම්මෙ.
ඒකත් අමතක කරල තමන්ගෙ දෙමව්පියන්ට නොසලකා ඉන්න දරුවෙකුට පුලුවන්ද?

ඒකත් අමතක කරල තමන්ගෙ දෙමව්පියන්ට නොසලකා ඉන්න දරුවෙකුට පුලුවන්ද?
දිවුල්ගනේ මහත්තයා 'ගමට කලින් හිරු මුලුතැන්ගෙට වඩනා' කියලා කිව්වෙත් අපේ අම්මගැන

මගෙ අම්මට බුදුසරණයි අම්මේ.

මීට ,
පොඩි පුතා

හිතට වැදුනු සින්දුව

අද bus 1කේ එනකොට ඇහුන සින්දුවක්, මාර විදිහට හිතට වැදුනා.....
ඔයාලත් ටිකක් කියවල බලන්නකො.

මා තොටින් එන උතුරු සුලගේ
ගිනි සිඹින මඩු පල්ලියේ
දෑස් අග මුතු කදුළු හංඟන
සරෝජා මගෙ දෝනියේ...

වෙඩි හඬට පොඩි අකුරු ඇදවෙයි
මක් කරන්නඩ පැන්චියේ...
ගුරුතුමී මා සිසුවියයි නුඹ
ඒත් අපි එක පංතියේ...

කර වටින් අත දමා හිනැහුනු
කෝ නුඹේ පොඩි යාලුවන්
දයාවක් නැති ලෝකයක් දැක
උන් ගිහින් පැන මායිමෙන්

තාත්තා හීනෙන් අවිත් අත වනන තුරු කදවුරු දොරින්
කාටවත් නැති දුවේ කවුරුන්, නුඹ රකීවිද සෙනෙහසින්

මන්දිරෙ දොර නුඹව කැදවයි
බේබිලා හඩනා හඩින්,
මාඉමේ වැට අඬගසයි හෙට
අවි දරා රකිනා ලෙසින්

දමා ගොදුරට කෙලෙස යන්නද ඒත් යන්නට වෙයි ඉතින්
වරක් දැක සිත නිවා ගන්නට, දුවේ ඩිංගක් හිනැහියන්....

--දීපිකා ප්‍රියදර්ශනී පීරිස්--

බොහොම ස්තුති‍යි !

හැමදාම අත හිත දෙන
උඹලා දෙන්නට
දක්ෂින,සංජය

පොඩ්ඩා

ඔන්න සයිබර් අවකාශයේ blog ලියන්නන් අතරට මාත් එකතු උනා
>>> මම පොඩ්ඩා